ιστορία του συλλόγου

Ιστορία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ντουλιανών.

Γράφει ο Μάνος Φουντουλάκης

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ντουλιανών ξεκίνησε από ένα παρεάκι όλου του χωριού.

Πριν το 1993 που ιδρύθηκε ο σύλλογος, μαζευόμασταν οι χωριανοί στο καφενείο του Μπενή. Άλλος με ένα πιάτο φασολάδα, άλλος με μια ρέγκα, και κάναμε τα παρεάκια που διαρκούσαν μέχρι τις πρωτες πρωινές ώρες.

Θυμάμαι στα γενέθλια του Γιάννη Μπενη του καφετζή, που ήρθαν από το Ηράκλειο φίλοι. Τα γενέθλια του μαραγκού Μανώλη Κοτζαμπασακη, με μανουάλια από την εκκλησία, όπως και του Μυριδάκη του Στέλιου και τόσων άλλων που τώρα ξεχνάω. Σε ένα από τα ξενυχτια μας, με έβαλαν θυμάμαι σε ένα καρότσι οικοδομής και με πήγαν στου Αείμνηστου (Λουρακη Κωννου) και έκανα το μωρό.

Τι να πρωτοθυμηθώ? Τις ωραίες καντάδες μας? (που ευτυχώς κρατάνε μέχρι σήμερα), τις ωραίες παρέες –που πηγαίναμε με το φορτηγό του Μπενή και παίζαμε μίνι γκόλφ στις Καλύβες ή το παγωτό της φωτιάς στην Αλμυρίδα. Μια από τις φορές αυτές γνώρισε ο Γιάννης ο Μπενής, ο καφετζής μας, μια γκαρσόνα, την ερωτεύτηκε και εμεις τον βάλαμε και έκλεψε μια κότα, την πηγε στον Γιώργο τον Ηλιάκη, την μαγείρεψε βραστή με πιλάφι και εμείς την φάγαμε.

Είναι πάρα πολλές οι ιστορίες που πρέπει να γραφτούν το όμορφο χωριό μας. Πάντα όμως ήμασταν όλοι μαζί με τις μικροδιαφορές μας που τις παραμερίζαμε και περνούσαμε καλά.

Στις αρχές του 1993 έπεσε η ιδέα να ιδρύσουμε ένα σύλλογο Πολιτιστικό και Αθλητικό. Η αρχική ιδέα αν δεν κάνω λάθος ήταν από του Κοτζαμπασάκη Μανώλη και άλλων.

Εκείνη την εποχή , στο σημείο που είναι τώρα το κτίριο του συλλόγου είχαν φτιαχτεί 2 στέρνες αλλά το μέρος κατόπιν προοριζόταν για παιδική χαρά. Πριν την ίδρυση του συλλόγου οι χωριανοί με δικά τους έξοδα έκαναν διάφορα μικροέργα στο χωριό. Βάζοντας ο καθένας ότι μπορούσε, γιατί ήταν φτωχό το χωριό. Έτσι έγιναν με συνδρομές από όλους τους χωριανούς έργα όπως μπετό σε δρόμους, διάνοιξη μέσα πλατείας και έξω πλατείας, κτλ.

Το 1993 μετά την αρχική ιδέα και με 42 περίπου ιδρυτικά μέλη, ξεκινάει η συντονιστική επιτροπη, με πρόεδρο τον Κοτζαμπασακη Μανώλη μεχρι να γίνουν οι πρώτες εκλογές.

Αρχιζει το τρέξιμο, μα τρέξιμο πάρα πολύ, και η αλληλογραφία με χωριανούς του εξωτερικού για οικονομική ενίσχυση για τα έξοδα ίδρυσης, καταστατικού κτλ.

Μετά την ανάδειξη του πρώτου συμβουλίου με τις εκλογές την 5-10-1993, γίνεται και η δωρεά του οικοπέδου που στεγάζει σήμερα τον σύλλογο μας. Το οικόπεδο ανήκε στην οικογένεια του Βασιλη Κοτζαμπασακη (Βασιλακη)και ένα μικρότερο μέρος στον Μυριδάκη Δημήτρη (Μπαρμπα Μήτσο).

Στην συνεδρίαση του Πολιτιστικού Συλλόγου την 24-10-1993 αποδεχόμαστε την δωρεά.

Μετά την ολοκλήρωση της δωρεάς του οικοπέδου, ξεκινάνε οι προσπάθειες ανεύρεσης πόρων για να βάλουμε μπροστά την κατασκευή του κτιρίου.

Ο συγχωριανός Παπαδακης Στέλιος, αρχιτέκτονας μηχανικός κάνει δωρεάν τα σχέδια του κτιρίου και ξεκινάμε το κτίσιμο με δωρεές από όπου μπορούμε. Με πολλές προσπάθειες και θυσίες ολοκληρώνεται το κτήριο το 2006 με δωρεά από την μηχανικό Κατερινα Χατζηδακη τα χαρτιά και την διαδικασία της μελέτης για την ρευματοδότηση.

Το 2010, αγοράζουμε από τον Κοτζαμπασακη Κωσταντινο 60 τετραγωνικά από παρακείμενο χωράφι του και επεκτείνουμε την πλατεία με ενίσχυση από τον Δημο Βαμου στα μπετά.

Φουντουλακης Μάνος

Πρόεδρος ΠΣΝΤ 26-5-2012